Ένας νεαρός μαθητής πήγε στον Δάσκαλο του και τον ρώτησε:”Δάσκαλε πως μπορώ να μάθω να αγαπώ;”
“Λοιπόν”απάντησε ο σοφός δάσκαλος,” θα μπορούσες να αρχίσεις να εφαρμόζεις τους εξής κανόνες”:
1) Μην δώσεις ποτέ μια ψευδή εικόνα του εαυτού σου.
2) Να λες πάντα ναι, όταν είναι ναι, και όχι, όταν είναι όχι.
3) Να κρατάς πάντα τον λόγο σου, ακόμα και ειδικά όταν “κοστίζει”.
4) Να κοιτάς τους άλλους πάντα στα μάτια.
5) Να αποδέχεσαι όχι μονάχα τα πλεονεκτήματα των άλλων αλλά και τα ελαττώματα και αντιστρόφως.
6) Να ασκείσαι στην πρακτική της συγχώρεσης.
7) Να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό χωρίς να κρύβεις τα ελαττώματα σου.
8) Να μάθεις να ζητάς συγνώμη, όταν συνειδητοποιείς πως έσφαλες.
9) Να συμφιλιώνεσαι με τους άλλους ακόμα και μετά από απογοητεύσεις και προδοσίες.
10) Να μοιράζεσαι με τους φίλους, νικώντας την ζήλια.
11) Να αποφεύγεις τις ¨κλειστές” και “κτητικές”φιλίες.
12) Να δίνεις πάντα στους άλλους ακόμα και εάν οι άλλοι δεν μπορούν να δώσουν.
Ο μαθητής , με απορημένο βλέμμα, είπε:” Δάσκαλε, ωραία είναι όλα αυτά που μου λες, αλλά είναι δύσκολο να τα εφαρμόσεις!”
Και ο δάσκαλος απάντησε:”Γιατί, ποιος σου είπε πως για να αγαπήσεις είναι εύκολο; Δεν υπάρχει η εύκολη αγάπη, δεν υπάρχει η αγάπη σε καλή τιμή!”
“Όλοι ψάχνουν την αγάπη αλλά λίγοι είναι διατεθειμένοι να “πληρώσουν” το τίμημα: η θυσία!”
Τότε ο μαθητής ρώτησε:”Πότε μπορώ να καταλάβω πως έμαθα να αγαπώ;”
Ο σοφός δάσκαλος απάντησε: “Ποτέ, γιατί το μέτρο της αγάπης είναι να αγαπάς χωρίς μέτρο!”
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
