Η εκκλησιαστική ποινή του αφορισμού στα (όχι πολύ) παλαιότερα χρόνια ήταν ευρέως διαδεδομένη, ελλείψει και της αστυνόμευσης για κλέφτες, ζωοκλέφτες κ.α. Ο αφορισμός ανακοινωνόταν πότε θα γίνει, και οι πιστοί το γνώριζαν εκ των προτέρων.
Ο δράστης είχε την ευκαιρία να μετανοήσει και να αποφύγει τον αφορισμό.
Στις εκταφές των αφορεσμένων τα σώματα βρισκόντουσαν άλιωτα και τυμπανιαία, σύμφωνα με τις μαρτυρίες από αυτόπτες.
Σε τέτοιες περιπτώσεις καλούσαν τον Μητροπολίτη της περιοχής να διαβάσει λύση του αφορισμού για να λιώσει το σώμα.
Οι αφορεσμένοι αν και άγνωστοι στους υπολοίπους, δεν στέριωναν ούτε οικονομικά ούτε προσωπικά. Πολλές οικογένειες είχαν ξεκληριστεί μέχρι γενιές μετά.
Όλοι στο χωριό μετά από έναν αφορισμό, περίμεναν να δουν τον δράστη μέσα από τις συνέπειες.
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
