Μία δασκάλα αποφάσισε να παίξει ένα παιχνίδι με την τάξη του. Είπε στα παιδιά ότι όταν επιστρέψουν σπίτι πρέπει να βρουν μια πλαστική σακούλα και να τη γεμίσουν με μια πατάτα για κάθε άτομο που μισούν και να φέρουν την επόμενη μέρα τη σακούλα στο σχολείο.
Όταν τα παιδιά έφτασαν στο σχολείο το επόμενο πρωί, όλοι κουβαλούσαν πλαστικές σακούλες γεμάτες με πατάτες. Κάποιες σακούλες περιείχαν δύο πατάτες, κάποιες είχαν τρεις και κάποια παιδιά είχαν μέχρι και πέντε πατάτες. Η δασκάλα τους είπε ότι έπρεπε να κουβαλούν παντού μαζί τους τις πλαστικές σακούλες για όλη την εβδομάδα.
Τα παιδιά έκαναν όπως τους ζήτησε η δασκάλα και στην αρχή το βρήκαν αστείο να κουβαλούν παντού μαζί τους τη σακούλα με τις πατάτες. Αλλά καθώς περνούσαν οι μέρες, οι πατάτες άρχισαν να σαπίζουν και να μυρίζουν και τα παιδιά άρχισαν να κουράζονται να κουβαλούν παντού μαζί τους τις σακούλες με το περιττό βάρος. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, χάρηκαν που το παιχνίδι θα τελείωνε.
Την τελευταία μέρα του παιχνιδιού, η δασκάλα ρώτησε τα παιδιά, «Πως σας φάνηκε το παιχνίδι; Ήταν διασκεδαστικό να κουβαλάτε παντού αυτές τις πατάτες όλη την εβδομάδα;» Τα παιδιά συμφώνησαν ότι δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικό. Οι πατάτες ήταν βαριές και μύριζαν. Χάρηκαν που θα τις ξεφορτώνονταν.
Τότε η δασκάλα αποκάλυψε το σκοπό του παιχνιδιού: «Αυτές οι πατάτες είναι σαν το μίσος που κουβαλάμε στις καρδιές μας. Μας βαραίνει και η δυσωδία κάνει τις ζωές μας μίζερες. Κουβαλήσατε αυτές τις πατάτες μονάχα για μια εβδομάδα. Φανταστείτε πως είναι να κουβαλάτε μίσος στην καρδιά σας για όλη σας τη ζωή.»
Απαλλάξτε τη καρδιά σας από το μίσος και συγχωρήστε τους άλλους. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσετε μια μακροχρόνια και ευτυχισμένη ζωή!
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε
