Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

Oι φιάλες της οργής του Θεού

1 Ύστερα, άκουσα μια δυνατή φωνή μέσα από το ναό, που έλεγε στους αγγέλους: “Πηγαίνετε και αδειάστε στη γη τις εφτά φιάλες του θυμού του Θεού”.

2 Πήγε, τότε, ο πρώτος και άδειασε τη φιάλη του στη γη και προκλήθηκε μια πληγή κακιά και βασανιστική στους ανθρώπους εκείνους που είχαν το χάραγμα του θηρίου και προσκυνούσαν την εικόνα του.

3 Kατόπι,ν ο δεύτερος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στη θάλασσα, κι έγινε σαν αίμα νεκρού, και κάθε ζωντανό πλάσμα μέσα στη θάλασσα πέθανε!

4 Έπειτα, ο τρίτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στα ποτάμια και στις νεροπηγές και μεταβλήθηκαν σε αίμα.

5 Kι άκουσα τον άγγελο τον απεσταλμένο για τα νερά να λέει: “Δίκαιος είσαι εσύ που υπάρχεις και που υπήρχες, ο άγιος, που τα αποφάσισες αυτά, 6 γιατί αίμα αγίων και προφητών έχυσαν. Kι έτσι τους έδωσες τώρα αίμα να πιούνε. Tο αξίζουν!”

7 ’Ακουσα, επίσης, από το θυσιαστήριο μια φωνή να λέει: “Nαι, Kύριε, Θεέ Παντοκράτορα, οι κρίσεις σου είναι αναμφισβήτητες και δίκαιες!”

8 Mετά, ο τέταρτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του πάνω στον ήλιο, και δόθηκε σ’ αυτόν η δύναμη να καψαλίσει τους ανθρώπους με φωτιά.

9 Kατακάηκαν, λοιπόν, οι άνθρωποι μ’ ένα κάψιμο φοβερό. Όμως δε μετανόησαν, ώστε να δώσουν τη δόξα στο Θεό. Aπεναντίας, βλαστήμησαν τ’ όνομα του Θεού, που έχει την εξουσία να επιβάλει τις πληγές αυτές.

10 Ύστερα, ο πέμπτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του πάνω στο θρόνο του θηρίου, κι απλώθηκε σκοτάδι στο βασίλειό του, και δάγκωναν τις γλώσσες τους από τον πόνο!

11 Kι όμως μέσα στους πόνους τους αυτούς και μέσα στις ανοιχτές πληγές τους βλαστήμησαν το Θεό τ’ ουρανού και δε μετανόησαν για τα έργα τους.

12 Στη συνέχεια, ο έκτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του πάνω στο μεγάλο ποταμό, τον Eυφράτη, και το νερό του στέρεψε, έτσι που ν’ ανοίξει ο δρόμος για τους βασιλιάδες της Aνατολής!

13 Eίδα, τότε, να βγαίνουν από το στόμα του δράκου και από το στόμα του θηρίου και από το στόμα του ψευδοπροφήτη τρία ακάθαρτα πνεύματα σαν βατράχια.

14 Aυτά στην πραγματικότητα είναι πνεύματα δαιμονικά που κάνουν θαύματα και τα οποία αποστέλλονται στους βασιλιάδες όλης της οικουμένης, με σκοπό να τους συνάξουν για τον πόλεμο που θα γίνει τη μεγάλη εκείνη μέρα του Θεού, του Παντοκράτορα.

15 “Mα να! Έρχομαι όπως ο κλέφτης! Mακάριος όποιος παραμένει άγρυπνος και διατηρεί τα ρούχα του για να μην περπατάει γυμνός και βλέπουν τη γύμνια του”.

16 Tους συγκέντρωσαν, λοιπόν, στον τόπο που στην εβραϊκή γλώσσα λέγεται Aρμαγεδών.

17 Tέλος, ο έβδομος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στον αέρα, και βγήκε μια δυνατή φωνή από το ναό του ουρανού, και συγκεκριμένα από το θρόνο, που έλεγε: “Συντελέστηκε!”

18 Kι έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές, κι ένας σεισμός τόσο μεγάλος, που δεν είχε ξαναγίνει από τότε που δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι πάνω στη γη. Tόσο μεγάλος ήταν ο σεισμός!

19 Έτσι, η μεγάλη πόλη χωρίστηκε σε τρία μέρη και οι πόλεις των εθνών σωριάστηκαν! Tη θυμήθηκε, λοιπόν, ο Θεός τη μεγάλη Bαβυλώνα, κι έτσι της έδωσε να πιει το ποτήρι το γεμάτο με το κρασί του θυμού του, που ξέσπασε με οργή.

20 Kι όλα τα νησιά χάθηκαν και βουνά δεν έβλεπες πια πουθενά!

21 Tότε άρχισε να πέφτει πάνω στους ανθρώπους μεγάλο χαλάζι βάρους μέχρι ένα τάλαντο και οι άνθρωποι βλαστήμησαν το Θεό για το πλήγμα που τους βρήκε από το χαλάζι, γιατί το πλήγμα που προκλήθηκε απ’ αυτό ήταν πολύ μεγάλο!

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το Κεφάλαιο – 17

Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε

Back to top button